In de huidige bioscoopfilm It ends with us zegt de hoofdpersoon Lily: “We break the pattern or the pattern breaks us…” Die uitspraak raakte me , maar niet alleen omdat het waar is, ook omdat ik dankbaarheid voel naar de oude patronen. Die hoeven eigenlijk helemaal niet gebroken te worden, maar liever herkend en erkend. Dat voelt veel liefdevoller…. Soms dient een oud patroon ons namelijk best in het heden. Het gaat erom dat we zelf kunnen kiezen: dat we uit vrije wil kiezen in plaats van dat het patroon automatisch in werking treedt.
De wijsheid van de mol
Vanmorgen kwam er een natuurwens uit: ik zag een molshoop ontstaan! De grond vloog in het rond en in een glimp zag ik de sterke graafpoten van de mol. Al wandelend met mijn hond mijmerde ik over deze ontmoeting met een dier wat zich zelden tot nooit laat zien. Wat kan ik leren van de mol? Een dier dat ondergronds leeft, gangen graaft en bodemdiertjes eet. Dat ik mijn eigen leven vorm mag geven, dat ik mijn eigen gangenstelsel mag graven, dat wat begraven is omhoog gewerkt mag worden en lucht mag krijgen, dat verblijven in het donker ook veilig kan zijn, dat alles begint bij een stevige maar losse bodem. Dank mol!